ODDZIAŁYWANIE KOLORÓW
Dopóki nie zobaczysz się we własnych kolorach nie wiesz jak naprawdę wyglądasz
DEFINICJA HARMOKROMII
HARMOKROMIA to dyscyplina wiedzy zajmująca się HARMONIĄ KOLORÓW w powiązaniu z człowiekiem.
Więcej o tym jak kolory wzajemnie na siebie działają:
Polega ona na odczytywaniu reakcji kolorystycznej skóry w kontakcie z kolorami.
Na podstawie tej reakcji można wybrać kolory które korespondują z indywidualną kolorystyką każdego z nas.
Rodzimy się z określoną kolorystyką która nie ulega wielkiej zmianie w trakcie naszego życia. Może jednak dojść do spłycenia poprzez siwiznę lub opaleniznę która mocno ociepla koloryt . Jest to szczególnie widoczne u ludzi który zostali określeni jako chłodne koloryty. Nie ma to jednak tak dużego znaczenia żeby zmienić klasyfikację kolorystyczną. Może tylko sprawić kłopot w trackie analizy. Stąd też może wiele błędnych podczas diagnozy.
Dlatego HARMONIZOWANIE KOLORU (analizę kolorystyczną HARMOKORMII) wystarczy zrobić 1 raz i nasza osobista paleta kolorów będzie nam towarzyszyć przez całe życie.
Na osobisty KOLORYT składają się:
kolor i odcień skóry
kolor oczu i gałek ocznych
naturalny kolor włosów, brwi i rzęs
oraz
kontrast pomiędzy tymi kolorami
temperatura kolorystyki
Powyższe parametry, występując w określonych połączeniach między sobą tworzą indywidualny typ kolorystyczny.
Indywidualnemu typowi kolorystycznemu odpowiada gama kolorów z pełnego spektrum barw które w zestawieniu ze sobą stanowią harmonijną całość.
Barwa mając określoną częstotliwość „współgra” z kolorytem skóry.
Pasujące do nas kolory sprawiają, że wyglądamy naprawdę pięknie.
HISTORIA HARMOKROMII
Idea HARMOKROMII zrodziła się z obserwacji natury i zmiany jej kolorów poprzez poszczególne pory roku. Pierwszym który określił HARMOKROMIĘ jako filozofię osobistego koloru był szwajcarski malarz i designer Johannes Itten (żyjący na początku XX wieku) – docent nauk o kolorze.
Wskazał na to, jak kolory zmieniającej się natury korespondują z ludzkim kolorytem. Tak powstał pierwszy model Harmokromii podzielony na 4 pory roku zwracając uwagę na takie aspekty jak temperatura (ciepła-zimna) i odcień (jasny-ciemny). Określił 4 typy kolorystyki: wiosna: ciepła-jasna, lato: chłodne -jasne, jesień: ciepła-ciemna, zima: zimna-ciemna
W latach 30-tych XX wieku HARMOKROMIA doczekała się swojego wielkiego rozwoju wraz z przejściem filmów czarno-białych na kolor w Technicolor. To właśnie w Hollywood stał się kolebką doradztwa kolorystycznego z którego korzystali ówcześni filmowcy
Aktorzy tamtego okresu występując w filmach biało-czarnych nie martwili się jak wyglądają na ekranie ponieważ w technice biało-czarnej zawsze wyglądali pięknie i tajemniczo.
Pojawienie się barw wymusiło znalezienie sposobów na doskonały wizerunek. Kolor zmienił wszystko.
Nie bez przyczyny gwiazdy formatu Grace Kelly, Audrey Hepburn czy Gloria Swanson oraz wiele innych korzystały z usług kolorystów, by idealnie prezentować się na ekranie.
Metodą prób i błędów zostały stworzone dla nich indywidualne palety idealnie dopasowane do ich kolorytu.
poniżej zdjęcia Audrey przed i po HARMONIZACJI KOLORÓW
Tworzenie garderoby o odpowiedniej kolorystyce dla gwiazd filmowych miało na celu pokazanie ich w najlepszym świetle. Odpowiednia kolorystyka sprawiała że aktorzy wyglądali wyjątkowo korzystnie i tym samym tworzyły się mity o ich blasku i urodzie.
Najlepszym przykładem będzie film PRZEMINĘŁO Z WIATREM gdzie praktycznie każdy kadr został zaprojektowany by sceny z aktorami były niezapomniane. I udało się, bo kto oglądał film nie zapomni szmaragdowej czy rubinowej sukni Scarllet O'Hara w których wyglądała nieziemsko.
W 1961 roku Itten publikuje „L'arte del Colore” (Sztuka Koloru) gdzie przedstawia absolutnie rewolucyjne powiązanie pomiędzy charakterystyką kolorów w określonych porach roku a kolorystyką ludzi.
Zwracając uwagę na takie aspekty jak temperatura (ciepła-zimna)
i odcień (jasny-ciemny).
Określił 4 typy kolorystyki:
wiosna: ciepła-jasna,
lato: chłodne -jasne,
jesień: ciepła-ciemna,
zima: zimna-ciemna
Do kolejnego milowego skoku dla HARMOKROMII przyczyniła się Carol Jackson publikując w 1980 roku, w USA książkę COLORE ME BEAUTY, która stała się prawdziwym bestsellerem. Rozpoczynając w ten sposób prawdziwy przemysł związany z analizą kolorystyczną.
Korzystała ona z teorii Ittena bazującej na 4 porach roku.
Aktualnie w USA jest to wielki biznes. Za oceanem normą jest wraz z wejściem w środowisko zawodowe, określenie własnej gamy kolorystycznej, by zapewnić sobie dobry wygląd poprzez odpowiednio dobraną garderobę
(w przypadku kobiet również make-up)
Droga ewolucji ciągle trwa i następują kolejne zmiany.
Do wniosku, że 4 typy to jednak za mało żeby sklasyfikować nieskończenie wielką różnorodność ludzkiej kolorystyki doszła brytyjka Mary Spillante. Wprowadziła pojęcie przepływu (flowing) pomiędzy poszczególnymi porami roku tworząc w ten sposób 12 podtypów.
Po 3 dla każdej pory roku. Wyróżniła w każdej porze roku typ tzw. „czysty”
o tonacji wyłącznie zimnej lub wyłącznie ciepłej.
Natomiast pozostałe będąc „pomiędzy” zachowały niektóre cechy pory roku bezpośrednio sąsiadującej.
Np. Ciemna zima zachowuje nieco jesiennego ciepła w odróżnieniu od czystej zimy która jest absolutnie zimna.
Kolejnym krokiem w rozwoju jest system stworzony przez Ferial Youakim, która poszerzyła poprzedni o kolejne 4 podtypy, tzw. zgaszone. To dało większe możliwości analizy i tym samym objęcie ludzi którzy nie mieścili się w systemie 12 podtypów.
Na podstawie moich osobistych badań stwierdzam, że nawet 16 stopniowy system nie zawsze wystarcza.
Choć stworzyłam 16 palet kolorystycznych w oparciu o wskazania wynikające z przejawów natury to
na moich szkoleniach pokazuję, że w obrębie każdego przejawu istnieją kolejne 3 podtypy.
Każdy z 3 podtypów reprezentuje: typ czysty oraz 2 typy z tendencją w obrębie temperatury i nasycenia.
Nie ma to jednak wielkiego wpływu na zestaw kolorów które harmonizują z danym typem.
HARMOKROMY (osobiste palety kolorystyczne) zawierają pełną gamę kolorów dla całej grupy.
Dopiero w procesie indywidualnej analizy zostaje wskazane które kolory z palety są najodpowiedniejsze.